Je kent ze wel. De letters R S T G A I.
Ze duiken her en der op.
Worden te pas en te onpas gebruikt.
En verplichten je lieflijke en anders ongetwijfeld pientere hersens telkens opnieuw tot handelen over te gaan.
Weet u al waarover ik het heb?
Het woord GRATIS.Gratis drijft menig man (en vrouw) tot zotte daden.
U klikt als een gek op de zoveelste banner voor een écht wel gratis GSM. (is het ook, bij aankoop van een veel te duur fitness abonnement)
U hoopt dat het pornofilmpje dat er zo veelbelovend uitziet ook echt wel gratis is. (is het ook, na afsluiting van een jaarabonnement)U loopt rustig richting station waar een stel sexy jongeren u de nieuwste cola zomaar geven. U MOET die hebben dus stormt u er op af. (deze is ook echt gratis, maar als u er geen bloedneus of blauw oog aan overhoudt, dan zeker wel de kost van een nieuw t-shirt)
En bij de slager hoopt u nog steeds op dat gratis "schelleke" of "bolleke" (Get some kids, en deze zijn niet gratis)
U kan zich inbeelden dat, toen ik vorige week een berichtje kreeg om gratis naar de film te gaan, ik mij er kortstondig vragen bij stelde. (zo gaat dat met Gratis)
Daarbovenop was het nog eens een film die niemand al gezien had.Een pre-premiere dus.
(ik werd al warm vanbinnen en klikte als een gek verder)
De film "Adem" was een Nederlandstalige film met niemand minder dan mijn alltimefavorite: Dimi uit Witse.
Zijn echte naam onthoud ik u niet: Wouter Hendrickx(ik werd nog warmer en vergat eventuele adders onder het gras)
Ik stuurde onmiddellijk een bericht terug: Count me in!
En onmiddellijk kreeg ik te horen: Deal. Maar u moet er wel iets voor doen.
(daar heb je het)
U schrijft en twittert over deze film. En u bent welkom.
(Mijn anders zo pientere hersens werkten niet echt meer op volle toeren, het gedacht aan 100min Wouter H. op groot scherm leek mij daar een logische oorzaak van)
Ok! Schreef ik terug.Vorige zaterdag was het zover. En zoals het met gratis gaat:
Ik wou de eerste zijn!
Ik sneerde naar Het Lief dat hij zich moest haasten, liep als een kip zonder kop kleren uit mijn kast te gooien (voor Wouter H. moet je er op je best uitzien) en snelde richting openbaar vervoer.
Een 20tal minuten later stonden we voor de decascoop te Gent.
Wel 15 anderen stonden er ook. Dus ik stormde als een gek naar binnen. MOEST eerst zijn.
Duwde menig man opzij en gooide mezelf de zaal binnen, op zoek naar de beste plaats, Het Lief verweesd achterlatend.
Kaarsrecht zat ik. Klaar om Gratis te ontvangen.
Wouter Hendrickx speelde fantastisch. Alsook Marie Vinck, de hoofdrolspeler Stef Aerts (die een ijzersterk personage neerzette) en zijn beste vriend Rik Verheye (die hilarisch is in zijn rol als foute vriend).
Anemone Valcke zette de Gentse Eline neer. Beetje plat, best grappig, maar ze kon me het minst bekoren.
De film over muco, de lijdensweg die hiermee gepaard gaat en de persoonlijke strijd met leven en dood hield me van de eerste tot de laatste seconde vast. Meermaals verbeet ik mijn tranen (ik ben dan ook een bleitkous eerste klas), meermaals werkte de film op mijn lachspieren.
Een dikke pluim voor Hans Van Nuffel!
Deze Gratis was fantastisch. Meer nog: ik had er graag voor betaald.
