dinsdag 25 mei 2010

Over Plechtige Communies

Exact veertien jaartjes geleden deed ik mijn plechtige communie.
we waren met 100 ofzoiets.
En de mis duurde. En duurde. En duurde.

En ik zat dan nog niet naast mn lief ook. ( 't was nochtans voor echt want we gingen trouwen en al. Maar de pastoor wou daar niets van weten. Alfabetisch en niet anders)

En toen het eindelijk, na een uur of drie (Alfabet-discriminatie: mijn naam begint namelijk met een V) mijn beurt was om naar voren te gaan om officieel toe te treden tot het rijk Gods, bleef ik nog staan op mijn jezuskleed ook. Waardoor ik toch wel iets sneller voor de voeten van meneer pastoor lag dan gepland.
En dit voor de ogen van 99 (ofzoiets) andere communicanten én een meter & peter.
En trots dat ze waren.

Ondanks alles kreeg ook ik een kruisje op mijn voorhoofd.
Een kruisje met zó veel heilig vet dat het gewoon langs mijn twaalfjarig-neusje naar beneden drupte.

Gelukkig was het feest een pak beter. Met BBQ en ijs en heel veel cadeau's.

Exact twaalf jaar later deed mijn broertje ook zijn communie.
Ook hij zat niet naast zijn lief. Zij woont namelijk in een andere parochie.
En gelukkig voor hem waren ze maar met twintig communicantjes.
Zijn feest was wel met 100 mensen.
En hij kreeg een reuze 100mans taart.
En geld. Want meneer wou een laptop.

Waarna ik alleen jaloers kon zijn op het feit dat ik mijn communie niet mocht herdoen.

Blijkt trouwens dat meneer pastoor gelijk heeft gekregen. Mijn lief is sinds veeeele jaren ook mijn lief niet meer...
Waarvoor ik God bij deze uitvoerig bedank.

Dankt u God voor uw plechtige communie?
En wat voor hips kreeg u cadeau?

6 opmerkingen:

  1. Mijn communie was er een van ijslammen met bevroren bloed, een fiets waar ik niet naar had gevraagd en een jezuskleed dat na 5 min zo vuil was dat mijn mama een inzinking kreeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bij deze ben ik opnieuw blij dat mijn dochter niet gedoopt is en ze dus gespaard blijft van dat jezuskleed en al dat vet op haar voorhoofd.
    Ik zou er niet van verschieten dat juist dát de reden is geweest van mijn puisten-probleem. En toevallig kreeg ik ook enkele dagen later voor de allereerste keer mijn maandstonden. Die communie, da's dúídelijk voor niks goed. Mijn dochter krijgt een feest waarvan ik de naam nog moet verzinnen en een taart waarvan het hoofd niet gehakt moet worden.
    En een laptop van haar meter.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Op mijn eerste communie was er een ijslam met een heleboel viessmakend nepbloed vanbinnen. Ik kreeg een FlikFlak uurwerk, want dat hoorde nu eenmaal zo, en een mountainbike waar ik niet mee vooruit raakte. Joy.
    Op mijn plechtige communie zat er minder bloed in het ijslam maar het smaakte nog steeds niet lekker. Ik kreeg lippestift van Oilily, want dat was toen erg in, en een CD van 3T. Memories.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Annelies Berlaen26 mei 2010 om 22:11

    Hier ook een ijslam geslacht op de plechtige communie. Uit het lam kwam niet alleen rood (bessen)bloed, maar om de een af andere reden ook rook. Als cadeau was het een hifi-keten en een extra tafeltje om het lompe spel op te zetten.

    Op die leeftijd wou ik kost wat kost bewijzen dat meisjes geen mietjes zijn en ik me mijn mannetje kon staan. Om dit aan te tonen zette ik me af tegen alle kleedjes en wou ik persé een jeansbroek met lelijk jeansjasje zonder mouwen. Vreselijk...
    Verder herinner ik me vooral de stress om niet al struikelend, hink-stap-springend, op de knieën te vallen voor de pastoor en dit moment nog twee weken lang door de blauwe knieën te moeten herinneren. Gelukkig niet gebeurd, maar blijkbaar weet je wel wat ik bedoel :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. op mijn plechtige communie heeft mijn broer maar voor peter gespeelt omdat mijn echte peter niet op tijd was...
    En om toch maar twe handen te hebben die elk een schouder konden bedekken wanneer ik mijn kruisje ontving

    BeantwoordenVerwijderen