woensdag 18 november 2009

Dat het niet meer grappig is

Als ik niet persé een ander beleg wou op mijn boterham.
Als ik niet persé werd tegengehouden door een moeder van een oud klasgenoot van mij die persé wou praten over haar zoon die ik niet fijn vind.
Als ik niet persé zonodig geld wou afhalen in de winkel waar ik beleg kocht en moest discussieren omdat ze me eerst geen geld wou laten afhalen.

Als...

Dan was dat peetje NOOIT tegen mij gereden.

Het gevoelloze peetje. Die rustig achteruit reed tegen mijn auto.
Het gevoelloze peetje. Die rustig terug vooruit reed richting uitgang parking.
Het gevoelloze peetje. Die remde omdat een jongegast voor zijn auto sprong.

Het gevoelloze peetje wist van de wereld niet meer.

't moet gezegd. Ik ben een oudemensenfan. Die zijn grappig.
Maar niet meer voelen dat je ikweetniehoehard tegen iemand zijn auto rijdt, dat is niet zo grappig meer.
Niet meer horen dat ik met mn hoogste stemgeluid roep. EEEEY STOPPEN! (x10)
Dat is eveneens niet grappig.
En daar dan zo wat staan zeggen dat je er NIET tegen hebt gereden, tegen die auto, ondanks de kras, omdat je dat niet hebt gevoeld.
Dat is nog het meest van al niet grappig.

Ik ben geen fan van nieuwe rijexamens eens je een bepaalde leeftijd overschreden hebt. De oorzaak daarvan zou wel eens kunnen liggen bij het feit dat mijn rijles/examen een ramp was, overdreven stressvol en helemaal niet leuk.

Maar deze mens. Deze dient zooooo dringend zijn auto afgenomen te worden.
Uit veiligheid voor mij. Maar ook voor u, mijn beste. Uw kinderen, kleinkinderen, ouders, zussen en broers. Uw vrienden en vriendinnen.

En uw vijanden? Stuur ze gerust dagelijks, rond 18uur (oude mensen hebben namelijk écht geen tijd om overdag, als 't licht is, te winkelen. Dan moeten ze voor hun raam naar buiten zitten staren), naar 't mini delhaizeke in Merelbeke.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten