Over dingen die ik niet weet

Over dingen die ik niet weet valt er weinig te vertellen.
Aangezien ik ze niet weet. Logischiteit alom.
En wat je niet weet daar zwijg je beter over.

Soms weet je dingen niet. Maar kom je ze te weten.
Omdat je erover leest. Omdat iemand zijn mond niet kan houden. Omdat je stiekum meeluistert.
Of gewoon toevallig.

Vandaag leerde ik dingen die ik niet wist.
Dingen die me nooit zouden interesseren als ik ze zou moeten lezen. Dingen die ik oversla in de krant, in de national geographic, op canvas of op het wereldwijde web.
Dingen die te moeilijk zijn voor mijn blonde hoofd om ze te begrijpen.

Vandaag vertelde @matuvu me, als ware het een sprookje, over "tinternet".
Over kabels van Europa tot Amerika. Waterdichte onderzeekabels. En een boot die de kabels daar legde.
Oneindig (ofzoiets) veel kabels die ervoor zorgen dat "tinternet van Amerika" naar "tinternet van Europa" gestuurd wordt en terug.
En dat daarom Afrika zo slecht beïnternet is. Wegens geen centen voor eten. Laat staan voor waterdichte onderzeekabels.

En 't is misschien veel te raar. Of dom. Of misschien had ik er eens moeten bij stilstaan. En misschien weten jullie 't allemaal wel.
Maar ik wist echt niet dat er zo een dikke kabel (en naar 't schijnt ondertussen zelfs meer dan 1) onder de zee lag waterdicht te wezen. Ik dacht dat internet in de lucht hing. Of neen. Ik dacht gewoon niet. Internet was gewoon te vanzelfsprekend in mijn kleine wereld om er lang bij stil te staan.

Maar nu ik 't weet. Ben ik een en al oor. Naar kabels superdiep onderzee. Naar hoe die daar in godsnaam gekomen zijn en naar wat als een of andere gek (met een immense schaar en een hoofd dat niet uiteenspringt als die te diep gaat onderzeeën) die kabel besluit door te knippen. En ons afsluit van de andere kant.

Zo gekken bestaan.

Gelukkig (en dit kwam mijn onwetende ik te weten dankzij @e_moy) is er indien dat gebeurt geen reden tot paniek.
Integendeel. Er is hoop.
Want. In Zwitserland (of was het Duitsland?) zijn ze bezig met een kweetniehoegroot onderzoek (al jaaaaren) om deeltjes dood materiaal van 1 punt naar het andere te bewegen. Iets met verschillende theorietjes in de fysica die naar 1 theorie herleid moeten worden.
En als dat lukt. Ooit.
Dan zijn onderzeekabels niet meer nodig. En staan gekken met scharen en onontploffende hoofden daar mooi voor pietsnot te staan onder water.
Dan sturen we 't internet gewoon door de lucht.
Van 't ene punt naar 't andere.
Zoals ik altijd al had gedacht dat het was. En zoals het gewoon zou moeten zijn.


Voor een deftig onderbouwde uitleg (ja, die bestaat ook) check:

Hij bestaat sinds 1865
http://en.wikipedia.org/wiki/Transatlantic_telegraph_cable

http://www.history-magazine.com/cable.html

De kabel ziet er zo uit:
http://en.wikipedia.org/wiki/Submarine_communications_cable

en dit is het schip dat ze legt:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:France_Telecom_Marine_Rene_Descartes_p1150247.jpg

dit is het bedrijf die er het meeste geld mee verdient:
http://www.tycofireandsecurity.com/

Weetjes
http://www.atlantic-cable.com/Article/subcable1925.htm

(Met dank aan Ine Dehandschutter/Matuvu)