Het gat in de mond

De draadjes zijn eruit. De draadjes die zaten waar ooit mijn wijsheidstanden oorlog voerden met mijn andere tanden.
Maar die wijsheidstanden zijn dus weg. En sinds enkele uren ook de draadjes.
En nu zit ik daar met een gat in mijn mond.
Een groot diep gat. Zei de dokter.

Dat kan niet de bedoeling zijn dacht ik.
Maar hij zei dat het er voor de rest wel zeer goed uitzag.

De rest van de uitleg ging aan me voorbij, want ik kon enkel nog denken aan die grote lege gapende holte in mijn mond.

Wat doet een mens met een gat in de mond zo diep als een vergeetput?

Ik kreeg de raad er dropjes in te verstoppen. Of zuurtjes.
Stiekem snoepen de hele dag door.
Een puik idee.
Maar dat is dan weer niet echt bevorderlijk voor de lijn.
Afgevoerd dus.

Zelf dacht ik eerder om er mijn lief in te stoppen. Mooi opgevouwen. Als een klein pakketje mens. Prop je dan gewoon eventjes in dat gat. Leek me handig. En gezellig.
Hij was er minder voor te vinden, wist hij me te vertellen. Hij verkiest tientallen andere plekjes die bij het publiceren ervan zouden verboden worden in vele vele veeele landen.

Dus.
Geen lief in dat gat. Ook geen snoepjes.

Een knuffel op mijn leeftijd... Dat schijnt heel fout te zijn. En een knuffel in een gat in je mond zal dat dan ook wel zijn.
Een boek is niet plooibaar genoeg. En mijn lievelingsschoenen. Nouja. Die horen echt niet in een gat in je mond.
Een huisdier, kost me teveel onderhoud en tijd en dat heeft teveel haar. Of 't moet een kaal dier zijn. Maar die zijn vaak een beetje eng.

Dus vertel jij het mij eens.
Wat zou jij doen met een gat in je mond?